VIVID DAVINCI

تمام چیزهایی که از بودن و دیدن آنها لذت می‌بریم، به خاطر ترکیب تجربه‌هایشان است. تجربه دیدن. تجربه لمس کردن یا بوییدن. ترکیبی از هنر، فیزیک، هندسه یا حتی شیمی. آنهایی ما را بیشتر جلب می‌کنند که به طبیعت ما نزدیک تر هستند. و طبیعت؛ کامل ترین ترکیب علوم است. چرا که ما تمام علوم خود را از تجربه‌های طبیعت استخراج کرده‌ایم. از پرواز پرنده‌ها، از حرکت ابرها، فرود آبشار و یا تکامل یک گل.

رنگ‌ها مسیر خود را پیدا می‌کنند

ویدا یک نام آشنای ایرانی است. معنی آن هم واضح است. نه اینکه همه معنی آن را می‌دادنند. دقیقا معنی آن خود «واضح» است. واضح و آشکار؛ متضاد پنهان یا مخفی شدن. البته در زبان پهلوی برای آن معنی جوینده و یابنده هم نوشته‌اند. و این وین در کنار ویدا، در فارسی یعنی رنگ! چه رنگ چشمگیری است این بنفشِ کبود! به رنگ انگور سیاه!

تخیل بی‌انتها

Endless Imagication

نهایتی برای هر چیز وجود دارد. ولی آنچه انتهایی ندارد تخیل ما است. همان چیزی که داستان‌ها را با هزار پیچ و تاب، از هیچ به وجود می‌آورد. همان که راه‌های نرفته را، کتاب‌های نوشته نشده را و تجربه‌های خلق نشده را می‌سازد. هیچ کس نمیداند که به کجا‌ها‌ می‌برد این خیال ما را ! ویداوین مسیری برای خودش پیش بینی نمی‌کند. نمیداند آینده چطور می‌شود. حتی نمیداند دقیقاً چه تجربه‌ای را در ماه‌های آینده یا سال آینده قرار است تولید ‌کند. تنها خودش را به دست تخیل بازیگوش و بی‌انتها سپرده است. و مانند تخیل که نمیتوان جلوی آن را گرفت، ویداوین هم دائم در حرکت خواهد بود. زنده است و برای کشف تجربه‌های جدید تلاش خواهد کرد.

تجربه‌های شگفت‌انگیز

سعی کنید تجربه‌ای را به یاد بیاورید که عمیقاً از آن لذت بردید. باید آن تجربه چیزی فراتر از دیدن، شنیدن یا لمس کردن بوده باشد. وگرنه در یادتان نمی‌ماند. چیزی که دقیقاً نمی‌توانید توصیفش کنید. مثل فرو بردن دست داخل شن‌های گرم.

 

ویداوین چیست؟

ویداوین صرفا یک فروشگاه اینترنتی و یا تولیدکننده محصولات دکوراتیو یا تبلیغاتی نیست! ویداوین در حال جست و جوی تجربه‌های جدید از پدیده‌های بعضاً آشنا است. پدیده‌هایی که ممکن است پیش از این هم دیده باشیم. ویداوین تلاش می‌کند خالق تجربه‌های جدید باشد. تجربه‌هایی که می‌توانیم به خودمان یا دوستانمان هدیه بدهیم.

 

ویداوین چه چیزی تولید می‌کند؟

وجود پدیده‌های مختلف تنها به خاطر کاربردشان نیست. گرچه دلیل بقای آنها شاید این باشد. ولی دوست داشتن آنها بدون شک به خاطر تجربه‌ای است که می‌توانند بیافرینند. به خاطر احساسی که در اطرافشان به وجود می‌آوردند.

تنها همین موضوع برای ویداوین در اولویت است. چیزهایی را به وجود بیاورد که تجربه خوبی می‌شود از آنها داشت. احساس خوشایندی را ایجاد می‌کنند. می‌شود آنها را با دیگران شریک شد. شاید این تجربه خوب در یک فنجان باشد؛ شاید در یک قاب عکس، در یک چراغ، و حتی در یک نوشیدنی!

در نهایت آرزوی ویداوین خلق تجربه‌های شگفت انگیزی است که به سادگی امکان تجربه آنها وجود ندارد.

ویداوین از کجا آمده؟

بهداد مبینی | CMO ویداوین

«ذهن خلاق یک هنرمند، همیشه به دنبال خلق یک اثر جدید است. اثری که صرفا برای ارضای موقتی ذهن اوست برای رفتن به سمت ایجاد اثر بعدی. شک ندارم که اگر به فضای شخصی یک هنرمند و یا مخترع نزدیک شویم، صدها و شاید هزاران اثر و اختراع می‌بینیم که شاید هر یک از آنها بتواند حس خوب در دیگران ایجاد کرده و یا نیازی را در دنیا را برآورده کند اما هیچ‌وقت معرفی و استفاده نشده‌اند. ویداوین در کنار صالح سخندان قدم می‌زند و وظیفه دارد تا با الهام از تخیلات او، محصولاتی کاربردی و جذاب تولید و به جامعه داخل و خارج از ایران معرفی کند.»

صالح سخندان | طراح ویداوین

«داستان این ماجرا کمی طولانی است. اگر بخواهم اصل آن را تعریف کنم، باید از چندین سال قبل و شوقم برای ساختن چیزهای جدید بگویم. چیزهایی که بیشتر آنها را به کسی نشان هم ندادم. تنها برای این ساخته می‌شدند تا تجربه‌اش لذت برده باشم. سال‌ها با تلاش‌هایی از همین جنس می‌گذشت تا اینکه فهمیدم ساختن در یک رشته مهندسی تنها برای خلق یا بهبود یک کاربرد است. در حالی که من در جست و جوی تجربه بودم. فکر می‌کردم چنین چیزی از جنس هنر و معنی است. پس هنری را که سرگرمی لحظه‌های فراغتم بود جدی گرفتم. اما هنر هم به تنهایی خالق آن لحظه‌ها و تجربه‌ها نبود. بعد‌ها فهمیدم آنچه در کودکی تجربه می‌کردم در هیچ مرز خاصی نبود. فهمیدم که تجربه‌های ناب، ملغمه‌ای از احساسات متفاوت و حتی متناقض است. فکر می‌کنم آنچه امروز ویداوین را ساخته، ایده خلق تجربه‌ها است. در ویداوین هیچ اصراری به ساختن یا طراحی چیزهایی که کاربرد مشخصی دارند، ندارم. میخواهم تجربه کنیم و این تجربه‌ها را برای دیگران هم ممکن کنیم. باور دارم کیفیت زندگی در توجه به کیفیت تجربه‌ها است نه از اهداف و چشم‌اندازها. باور دارم این تجربه‌ها هستند که در آینده ما را تعریف می‌کنند نه دستاوردهایمان!»